De Mens: Een Kunstwerk dat zijn Kunstenaar Kent

Laten we ons voorstellen dat er een bekwame kunstenaar is, die in staat is zowel een televisie als een auto te maken, en op dezelfde wijze een vliegtuig en een raket te vervaardigen. Elk van deze werken verwijst naar zijn kunstenaar en getuigt van zijn deskundigheid. Het is echter duidelijk dat de kennis en bekwaamheid die in de televisie tot uiting komen, heel anders zijn dan die in de auto, en zo ook in de raket. Hoe meer deze verschijning toeneemt, des te groter wordt de waarde van het werk.

Stel je nu voor dat deze kunstenaar een kunstwerk tot stand brengen dat zichzelf ervan bewust is dat het een kunstwerk is, dat het zijn kunstenaar kent en begrijpt wat zijn verantwoordelijkheden zijn, evenals die van de andere werken van deze kunstenaar. Dit werk wordt niet meer vergeleken met andere werken op basis van waarde en belang.

De mens is inderdaad zo'n kunstwerk van Allah de Rechtvaardige. Neem bijvoorbeeld de zon, die licht geeft en een vitale rol vervult. Als we ons de afwezigheid van de zon voorstellen, begrijpen we dat dit het einde van het leven zou betekenen. Hoewel de zon zulke belangrijke taken vervult, heeft zij geen bewustzijn van haar handelingen. Ze is zich er zelfs niet van bewust dat levende wezens, zonder haar licht, niet kunnen voortbestaan. Aan de andere kant is de mens, naast zijn eigen verantwoordelijkheden, zich bewust van de verantwoordelijkheden van andere schepselen zoals de zon. Bovendien weet hij wie zijn Schepper en Kunstenaar is. Deze eigenschap van de mens is ook een van de redenen waarom de mens verheven is boven andere schepselen en wordt aangeduid als de kalief der schepselen.