Hoe kan ik op de beste manier volgens de Islam trouwen zonder een relatie te nemen en als daarbij ouders ook niks willen regelen voor mij?
Allah (swt) zegt over het huwelijk:
In dit vers wordt de nadruk gelegd op kuisheid. Trouwen met kuise vrouwen van de gelovigen en kuise vrouwen van degenen aan wie hemelse geschriften zijn gegeven is toegestaan. Dat er nadruk wordt gelegd op kuisheid toont het belang aan van kuisheid binnen de Islam.
Vervolgens wordt er gesproken over het geven van bruidsschat. De man wordt gevraagd om het gewenste bedrag of hoeveelheid in goud, geld of soortgelijke als bruidsschat aan de vrouw te gegeven. In het bovengenoemde vers worden er nog twee voorwaarden gesteld voor een geldig huwelijk. Kuise vrouwen die geen onwettige relatie hebben of een geheime vriend houden.
“Degenen die de Kuran interpreteren, zijn de Kuran en de ehadis zelf.”[2] Daarom dienen we de volgende woorden van onze profeet (saw) aandacht te geven:
“O jongeren! Degenen die het zich kunnen veroorloven om te trouwen, laat hen trouwen.”[3]
In een andere hadis wordt het volgende gezegd:
“Degenen die het zich kunnen veroorloven om te trouwen, laat hen trouwen, omdat huwelijk het oog weerhoudt van zondes plegen en de kuisheid op de beste manier beschermt.”[4]
Laten we nu per onderwerp uitgebreid antwoord geven.
1. Waarop moet men letten tijdens het huwelijksgesprek?
Allereerst is het belangrijk om te beseffen dat men niet met de volmaakste kandidaat in gesprek gaat. Tijdens het huwelijksgesprek moeten beide partijen een plaats bepalen zodat ze elkaar kunnen zien. Wat heel belangrijk is en gedaan moet worden tijdens het gesprek is dat er een derde persoon aanwezig moet zijn. Dit kan iemand zijn van een van de familieleden van de man of de vrouw. Zoals profeet Muhammed (saw) het zei:
“Laat een man nooit alleen met een onbekende vrouw als er geen mehram persoon bij is.”[5]
In een andere hadis wordt gezegd dat als een vrouw en een man alleen worden gelaten, de “duivel” als derde erbij zal zijn.[6] Beide partijen moeten hun voorwaarden en hun verwachtingen zeggen. Kijk tijdens de bijeenkomst in de ogen van de andere partij. Hiervoor hoeft men zich niet te schamen; integendeel is dit een aanbeveling van de profeet (saw).
“Als een van jullie naar een vrouw streeft, en hij de kans heeft om naar haar te kijken die hij leuk vindt en waar hij zelf door aangetrokken zal worden, kijk ernaar.”[7]
Hierover wordt gezegd:
"... het is geen zonde om te kijken met de intentie om te trouwen."[8]
“Maar hoe ver mag je gaan kijken en welke lichaamsdelen mogen wel bekeken worden?”, zou men zich kunnen afvragen. Ook de grens hiervan is vastgelegd. De vrouw mag de man nauwkeuriger bekijken. De man mag daarentegen naar het gezicht en de handen kijken. Volgens islamitische geleerden toont gezichtsschoonheid het "morele schoonheid" en handschoonheid het "lichaams schoonheid" aan. Volgens sommige geleerden is het geen probleem om naar de voeten te kijken als deze zichtbaar zijn.
De eerste bijeenkomst kan ongeveer 10 tot 15 minuten duren. Gezien de spanning van de eerste bijeenkomst kan de duur van de bijeenkomst worden aangepast en verlengd worden tot 20-30 minuten. Laat het daarna een paar dagen bezinken. In deze periode kan men de bijeenkomst beoordelen.
Indien beide partijen positief zijn, dan kan men de istikhara-gebed verrichten. De wijze waarop het istikhara-gebed moet worden verricht, staat omschreven in fikh-boeken.
Als de istikhara positief is, kunnen beide partijen overgaan op “belofte” of “verloving”. Dit zijn culturele gewoonten en hebben geen nadeel gezien vanuit geloofsperspectief. Laten we niet vergeten dat “belofte” of “verloving” niet bindend is. De man en de vrouw zijn nog steeds niet getrouwd, omdat er geen nikah is. Het is ongepast in de islam om te gedragen alsof men is getrouwd zonder nikah. Degenen die zulk ongepast gedrag vertonen dienen gewaarschuwd te worden.
De Islam heeft geen tijdslimiet vastgesteld voor de kennismakingsfase of gespreksfase. Maar wat in de huidige tijd wordt aanbevolen is 90 dagen. Deze tijdslimiet om elkaar te leren kennen zou niet overschreden mogen worden. Tijdslimiet overschrijden of juist onderschrijden wordt sterk afgeraden. De kennismaking moet gebeuren binnen drie maanden rekening houdend dat beide partijen nog steeds niet mehram zijn voor elkaar. In deze periode leer je jouw toekomstige partner kennen. Probeer ook zijn/haar omgeving (familie en vrienden) te leren kennen.
2. Wat is volgens de Islam de verloving en wat zijn de verantwoordelijkheden van een verloofde?
Zoals we eerder hebben verteld is verloving niet bindend als nikah. Het is een manier dat ook werd toegepast in de tijd van profeet Muhammed (saw). Toentertijd was het in de vorm van het maken van een belofte vóór het trouwen.
Verlovingsperiode is de periode waarin beide elkaar moeten leren kennen. Het is niets meer dan dat. Op afstand kan telefonisch of via berichten contact worden gehouden.
Het dragen van een ring is geen religieuze norm. De reden voor het dragen van een verlovingsring is enkel om te tonen aan anderen dat zij de intentie heeft om te trouwen en dus niet gevraagd kan worden door een ander. Niets in de islamitische religie staat een man en een vrouw toe om voor het huwelijk bijeen te komen. Dit geldt dus ook als zij verloofd zijn. Het kan voorkomen dat de man of vrouw afziet van trouwen na de verloving. Beide worden hiervoor niet verantwoordelijk gesteld en hoeven zich niet schuldig te voelen tegenover de ander. Wanneer de verloving toch wordt beëindigd, kunnen de goederen die gegeven zijn, zoals geld, goud of andere cadeaus weer teruggevraagd worden. Hier is niets mis mee.
Overmatig investeren in verloving is verspilling van geld en pronkerij. De beste manier om een verlovingsfeest te houden is als het simpel en kleinschalig is waarbij alleen naaste familieleden worden uitgenodigd. Het doel hiervan is, als één van de twee afziet van trouwen na de verloving, om niet in een moeilijke situatie te verkeren.
Het meest voorkomende fout dat wordt begaan is dat de man en vrouw op islamitische wijze trouwen, zodat zij tijdens de verlovingsperiode zonder zorgen samen op stap kunnen gaan. Het huwelijk is contractueel bindend en indien zij toch niet door willen gaan, moeten ze scheiden. (In de islamitische religie wordt het huwelijk als uniek gezien; het huwelijk wordt verricht bij het bijzijn van getuigen. Er is geen onderscheid tussen religieus en officieel huwelijk.) Vergeet niet dat het huwelijk een serieuze zaak is.
3. De basis van gelukzaligheid: Het huwelijk (Nikah)
Trouwen is de weg naar het eeuwige paradijs. De eerste toegangspoort van deze weg is nikah. De grote islamitische geleerde van onze eeuw Bediuzzaman Said Nursi (ra) zegt het volgende over het huwelijk:
“Hetgeen wat aan de meeste behoeften van de mens voldoet is het bestaan van een hart dat overeenkomt met het eigen hart, waarbij beide partijen hun liefde en enthousiasme uitwisselen, een genot samen beleven, bij verdriet elkaar bijstaan. Inderdaad, iemand die ergens versteld van raakt of over iets nadenkt, wilt dit graag met iemand delen. De meest zachtste en aangenaamste harten, zijn de harten van vrouwen. Echter, datgene wat de omgang met een vrouw vervolmaakt, een hartelijke nabijheid voortbrengt, de hechte band vers houdt, de ogenschijnlijke vriendschap in een oprechte en ware vriendschap verandert, is de kuisheid van de vrouw, de zuiverheid van haar persoonlijkheid en de afstand die ze neemt van slechte karaktereigenschappen."[9]
“.. En eveneens [toegestaan om mee te huwen zijn] kuise vrouwen uit het midden van de gelovigen en kuise vrouwen uit het midden van degenen, aan wie vóór jullie het Boek is gegeven, indien jullie aan hun hun voorgeschreven mehir (bruidsschat) geven, handelend in de eerbaarheid en niet in ontucht, en zonder hen heimelijk als minnaressen te nemen.”[1]