Het belangrijkste doel van het scheppen van het universum is het geloven in Allah en het kennen van Hem. Mensen kunnen geen grotere verantwoordelijkheid hebben dan deze. Het is een verplichting van de mens om in Allah te geloven, omdat hij hiervoor verantwoordelijk zal worden gehouden in het hiernamaals. Deze verantwoordelijkheid en verplichting vormen zich als indicatie dat het geloven in Allah voor ieder afzonderlijk individu farz is. Dat betekent niet dat mensen met dwang in Allah dienen te geloven, het volgende vers verheldert deze waarheid:

Dat wil zeggen dat bevelen en verboden de wettelijke verplichtingen vertegenwoordigen. Ze impliceren echter geen verplichting in de praktijk op grond van individuen. Bijvoorbeeld, vanwege corona geld als maatregel dat het op sommige plekken in Nederland verplicht is om mondkapjes te dragen. Maar dat betekent niet dat in de praktijk mensen gedwongen worden om mondkapjes te dragen. Indien ze het niet willen dragen, doen ze dat niet. Maar dan weten ze dat ze de wettelijke verplichtingen niet navolgen en dat het niet navolgen van wettelijke verplichtingen gevolgen zullen hebben.

Dit vers verkondigt dat het op grond van de sharia een verplichting van de mens is om in Allah te geloven. Echter, mensen worden niet gedwongen om dit te realiseren.

Zoals degenen die geen mondkapjes dragen, boete dienen te betalen als gevolg van hun ongehoorzaamheid, zo eveneens zijn degenen die niet in Allah geloven veroordeeld tot een straf (de hel) in het hiernamaals.