Het gebed dient met concentratie en huzur verricht te worden. Daarom is het belangrijk dat men alle afleidingen, die de kwaliteit van het gebed zullen verminderen, zoveel mogelijk uit de weg ruimt. Geleerden beschouwen het verrichten van het gebed onaangenaam wanneer iemand honger heeft, het gerecht op de eettafel gereed is en er genoeg tijd is om het gebed na het eten te verrichten.
Aangezien de behoefte naar het toilet te gaan de huzur en de concentratie van een persoon zal verminderen, soms zelfs zal verbreken, wordt het als mekruh beschouwd om het gebed te verrichten onder een dergelijke toestand. Profeet Muhammed (saw) verklaarde dat de zegening van het gebed niet volmaakt zal zijn indien iemand het gebed zal verrichten wanneer hij de behoefte heeft om naar het toilet te gaan of honger heeft.^[1]