Hoewel deze en soortgelijke kwesties in vroegere perioden niet veel werden behandeld, is het overgeleverd dat Hasan el-Basri, een van de vooraanstaanden van de tabiïn, van mening was dat er geen awra van een kind bestaat, dat zich op de leeftijd van borstvoeding bevindt. Volgens Said ibn Museyyeb en Zuhri is het niet toegestaan voor een vader om zijn dochtertje te wassen.^[1]

Wat de geaccepteerde opvattingen van de wetscholen betreft, deze kunnen als volgt samengevat worden:

De Hanefi-wetschool:

Hanefi-geleerden hebben niet duidelijk aangegeven tot welke lijftijd een kind als الصغير جدا “heel jong” beschouwd kan worden. Echter, sommigen zijn van mening dat een kind als “heel jong” beschouwd kan worden tot het begint met praten of tot het vier jaar oud wordt.^[2]

Na deze leeftijdsperiode, die als “heel jong” uitgedrukt wordt, is de awra van een kind als privégedeelte beschouwd. In de loop van tijd worden ook de plaatsen die de privégedeelten omringen als awra van een kind geaccepteerd.^[3]

In deze leeftijdsperiode is het toegestaan om het lichaam van een kind aan te raken, te wassen en ernaar te kijken. Echter, is het niet toegestaan indien men deze gedeelten met brandende gevoelens en lust bekijkt of aanraakt. Hoewel er in de Hanefi-wetschool geen specifieke leeftijdsgrens (ondergrens) voor lust wordt vermeld, begint het met de beginfase van volwassenheid waarmee een persoon die gezonde karaktereigenschappen bezit, de seksuele verlangens voor het andere geslacht voelt.

Hoewel sommigen in deze wetschool van mening zijn dat de grens hiervan de leeftijd van zeven of negen jaar zou moeten zijn, is de meerderheid van de geleerden van mening dat het begint zodra het kind een fysieke staat voor geslachtsgemeenschap bezit.^[4]

De Maliki-wetschool

Volgens Maliki-geleerden is er een onderscheid tussen de situatie van een meisjeskind en die van een jongen aangaande de kwestie van awra.

Volgens de Maliki-wetschool bestaat er geen awra van jongens tot de leeftijd van acht jaar.^[5] Dat wil zeggen dat het toegestaan is om het lichaam van een jongen aan te raken, te wassen en ernaar te kijken totdat hij acht jaar oud is. Volgens Halil is dit beperkt tot zeven jaar en volgens Ibn Wehb geldt dit tot negen jaar. Wanneer hij tussen negen en twaalf jaar oud zou zijn, is het nog steeds geen zonde om zijn awra te zien. Echter, het is niet toegestaan om zijn awra aan te raken en zijn lichaam te wassen door het andere geslacht.^[6]

Er bestaat een overeenstemming tussen de Maliki-geleerden voor het feit dat het niet toegestaan is om de awra van een meisjeskind aan te raken of ernaar te kijken, nadat zij voor de geslachtsgemeenschap geschikt zou zijn. Er bestaat geen awra voor een meisje dat borstvoeding krijgt; deze periode van borstvoeding duurt twee jaar en acht maanden. Dus, men kan het hele lichaam van een meisje aanraken en ernaar kijken tot zij twee jaar en acht maanden wordt. Wanneer de borstvoedingsperiode beëindigt, is het nog steeds toegestaan om naar de awra van een meisje te kijken, totdat ze de periode van ishtiha bereikt.

Er zijn verschillende meningen over de beginfase van de periode van ishtiha. Sommige Maliki-geleerden zijn van mening dat het begint wanneer een meisje vier jaar oud is. Sommigen beweren dat het vijf of zes jaar is. Andere geleerden zijn van mening dat het begint nadat een meisje zeven jaar oud wordt.^[7]

Wat de aanraking van de awra, wanneer de borstvoedingsperiode beëindigt, betreft; hierover zijn er twee meningen. Volgens Abdurrahman ibn Kasim is het in deze periode niet toegestaan om de awra van een meisje aan te raken, maar wel toegestaan om ernaar te kijken. Volgens Esheb is het toegestaan om zowel ernaar te kijken alsmede het aan te raken.^[8]

De Shafii-wetschool

Volgens de Shafii-wetschool is de opvatting aangaande mughallaz awra (het privégedeelte) van een klein meisjeskind heel anders dan die van een jongen. In alle andere drie wetscholen bestaat er geen awra van een zeer klein kind. Echter, volgens de geleerden van de Shafii-wetschool heeft een meisjeskind wel een mughallaz awrah (het privégedeelte). Zij baseren hun opvattingen op een overlevering waarin wordt vermeld dat de awra van een zeer jong kind als die van een volwassene geldt. Dus, het is niet toegestaan om de awra van zelfs een klein meisjeskind aan te raken, te wassen en ernaar te kijken. Aangezien een meisjeskind niet verantwoordelijk is van haar daden, valt het opletten in deze kwestie onder de verantwoordelijkheid van degenen die voor haar aansprakelijk zijn zoals haar ouders. Echter, Ibn Kattan zegt dat het toegestaan is voor degene die het kind verzorgd om haar awra aan te raken, te wassen en ernaar te kijken, omdat het noodzakelijk is.^[9]

Wanneer het meisjeskind de leeftijd van ishtiha bereikt, gelden de awra van haar als die van volwassenen.^[10]

De Hanbeli-wetschool

Er bestaat een unanimiteit tussen de geleerden van de Hanbeli-wetschool dat het toegestaan is om het lichaam van zowel jongens alsmede meisjes aan te raken, te wassen en ernaar te kijken totdat ze zeven jaar oud zijn. Ze steunen hun opvatting met de welbekende gebeurtenis dat de zoon van de Profeet (saw), Ibrahim, door een groep vrouwen werd gewassen.^[11]

Jongens die tussen zeven en tien jaar oud zijn, dienen hun mughallaz awra (het privégedeelte) te bedekken. De situatie van de meisjes wordt enigszins anders behandeld. Dat wil zeggen dat hun situaties naast hun mehram en naast vreemdelingen anders beoordeeld worden. Bij hun mehram dienen zij het gebied tussen de knieën en de navel te bedekken. Naast vreemdelingen moeten zij alle delen van het lichaam behalve het gezicht, de nek, handen, voeten en beengedeelten bedekken. Er zijn twee verschillende meningen ten aanzien van het wassen van de kinderen in dit leeftijdscategorie door het andere geslacht. Volgens de betrouwbare mening is het niet toegestaan om zowel de meisjes alsmede de jongens door het andere geslacht te laten wassen. Volgens een andere mening is het wel toegestaan om hen te wassen met voorwaarde dat ze hun delen van mughallaz awra bedekken.^[12]