Volgens de overheersende opvatting van alle vier mezahib (Hanefi, Shafii, Hanbeli en Maliki wetscholen) is het voor degenen die ongesteld of djunub zijn niet toegestaan om de Kuran en zijn bladeren aan te raken. In het algemeen zijn de volgende punten als bewijs genomen teneinde deze opvatting te verduidelijken:

1. Het vers: “En dit is een nobele Kuran in een welbewaard Boek, dat niemand kan aanraken dan de gelouterden; een neerzending van de Heer der werelden.”^[1]
2. De volgende zinsnede bevond zich in de brief van profeet Muhammed (saw) die hij aan Amr ibn Hazm heeft gestuurd: “Niemand mag de Kuran aanraken dan de gelouterden.”^[2]
3. De brieven van profeet Muhammed (saw) waarin hij aan sommige stammen vermeld dat het verboden is om de Kuran aan te raken voor degenen die ongesteld of djunub zijn.^[3]