De straffen en de beloningen, die het gevolg zijn van de verantwoordelijkheden met betrekking tot religieuze verplichtingen zijn allemaal individueel. Volgens de Islam geldt binnen een gezin het principe van eigendomsverdeling. Als binnen een gezin het eigendom al onderling is verdeeld, dan behoort een ieders eigendom tot zichzelf. Hierdoor wordt een familielid (ongeacht of het de man, de vrouw of het kind is) aangemerkt als rijk, indien zijn/haar eigendom (met uitzondering van schulden en basisbehoeftes) de nisab (minimumbedrag aan geld voor zekat) bereikt.

Volgens de genoemde voorwaarden moet ieder gezinslid, dat aangemerkt wordt als rijk, verplicht sadakatul-fitra betalen en volgens de Hanefi-geleerden is diegene ook verplicht om een dier te laten slachten voor het offerfeest.^[1]

Volgens de Shafii-geleerden daarentegen is het voldoende als slechts één gezinslid (namens het hele gezin) een dier laat slachten voor het offerfeest. Hierdoor wordt de betreffende sunnet (het slachten van een dier) tot vervulling gebracht door het hele gezin.^[2] Deze interpretatie van de Shafii-geleerden is geschikter voor gezinnen die beschikken over een minimumbedrag aan/laag aantal eigendom en goederen.