Het antwoord op deze vraag is gegeven met het vers “Mensen, dien jullie Heer, Die jullie en degenen vóór jullie heeft geschapen, opdat jullie het niveau van takwa kunnen bereiken.” hetgeen in soera el-Bakara verkondigd is. Immers, er bestaat een resultaat dat met aanbidding naar voren komt; dat is het bereiken van het niveau van takwa. Dat wil zeggen dat men met aanbidding, het niveau van vermijding van de verboden en haram kan bereiken. Het is dus niemand anders dan de mens zelf die van het gevolg van aanbidding kan profiteren.

Degenen die dit niveau niet kunnen bereiken, brengen hun leven door met zondes, ongeloof en ongehoorzaamheid voor de bevelen van Allah, die hem uiteindelijk naar de bestraffing in het hiernamaals leiden.

Dat wil zeggen dat het niveau van takwa een niveau is van het vermijden van de hel en van al hetgeen dat de mens naar de hel leidt. Wat het vermijden van de hel betreft, dit brengt de mens naar het paradijs. En het is niet iemand anders dan wij die behoefte hebben aan het paradijs.
Aangezien wij degenen zijn die van de eindeloze zegeningen van het paradijs zullen profiteren, hoe kunnen wij dan de vraag stellen: “Waarom heeft Allah in de Kuran herhaaldelijk bevolen aan Zijn dienaren om aanbidding te verrichten? Heeft Allah behoefte aan onze aanbiddingen?”

De soera el-Ikhlas leert ons dat Allah es-Samed is. Es-samed betekent dat Allah aan niemand en niets behoeftig is, maar iedereen en alles wel behoefte heeft aan Hem.

Als wij het universum goed kunnen bestuderen, zien wij dat de mens aan bijna alles behoefte heeft. In de baarmoeder bijvoorbeeld hebben wij onze voeten gekregen, zodat we in deze wereld kunnen lopen; wij hebben een maag gekregen, zodat we voedsel kunnen benutten. Bovendien heeft Allah ons ogen verleend, zodat we kunnen zien. Alleen ogen zijn niet toereikend om te zien, naast ogen hebben wij ook de zon nodig om dit te realiseren. Wij hebben ook lucht nodig, honing nodig, melk nodig, etc. om onze levens voort te kunnen zetten.

Kortom, wij hebben alle schepselen nodig om ons leven te kunnen leiden. Echter, geen enkel schepsel heeft de mens nodig om haar leven voort te zetten. Indien geen enkel schepsel behoefte heeft aan het bestaan van de mensheid, hoe kunnen wij dan beweren dat Allah Die es-Samed is, behoefte heeft aan de aanbiddingen van de mensen? Om deze waarheid te verduidelijken, geven wij het volgende voorbeeld:

Indien een ziek persoon naar de arts zou gaan en de arts hem medicijnen zou voorschrijven die heilzaam zouden zijn voor zijn ziekte, zou hij dan het recht hebben om het volgende te zeggen: “Wat voor behoefte heeft u zodat u mij aandringt om deze medicijn te gebruiken.” Het is inderdaad niet de dokter maar de patiënt die de medicijnen nodig heeft. Evenals dit voorbeeld, heeft de mens behoefte aan aanbidding, omdat aanbidding hem rust in deze wereld geeft en beloningen oplevert waarvan hij in het hiernamaals zal profiteren.

Kortom: de aanbiddingen die wij verrichten zijn voorgeschreven in ons voordeel en niet voor die van iemand anders.