Allereerst dienen wij te weten dat de profeet (saw) niet is getrouwd om zijn wereldse verlangens te bevredigen. Zijn verheven eer kan niet aangetast en in twijfel getrokken worden door zulke gemene, lage handen van wantrouwen! Immers, het is inderdaad een getuigenis van en een bewijs voor ieder weldenkend mens dat een dergelijke persoon, die vanaf zijn vijftiende tot zijn veertigste levensjaar, dus in een levensperiode waarin het vuur van de hartstocht oplaait en de verlangens van de nefs branden, zich in absolute kuisheid en in volkomen eerbaarheid, met overeenstemming van vriend en vijand, zich met één enkele, oudere vrouw als Khadīdje-i Kubrā (ra) tevreden heeft gesteld en genoegen heeft genomen, niet vanuit het bevredigen van zijn nefs vele vrouwen ter huwelijk heeft genomen. Het is klaarblijkelijk vanzelfsprekend dat het huwen van vele vrouwen pas na zijn 53ste levensjaar, dus in een levensperiode waarin het vuur van de hartstocht begint uit te doven en de verlangens van de nefs beginnen te kalmeren, niet gebeurde om zijn nefs te bevredigen, maar daarentegen voor andere, belangrijke redenen diende.

Laten we de kwestie eerst bekijken vanuit het perspectief van de zuivere persoonlijkheid van de profeet (saw). Allereerst moet bekend zijn dat onze profeet (saw), die op het toppunt van morele waarden stond, pas trouwde toen hij vijfentwintig jaar oud was. Gezien de bijzondere situatie van dat warme land, toont het feit dat hij zo lang met zo'n kuisheid heeft geleefd en dat dit altijd op deze manier werd aanvaard en overgedragen aan, dat hij zijn gehele leven met een volmaakte kuisheid heeft doorgebracht. De geschiedenis leert ons dat deze waarheid niet alleen door zijn vrienden en volgers maar ook door zijn vijanden is bevestigd.

De profeet (saw) trouwde voor het eerst toen hij vijfentwintig jaar oud was. De vrouw die hij koos als echtgenote, onze moeder Khadija (ra), was een veertigjarige weduwe die al twee keer eerder getrouwd was geweest. Dit gelukkige huwelijk duurde drieëntwintig jaar. In het achtste jaar van de profeetschap liep het ten einde door het overlijden van Khadija (ra).

Inderdaad, de eerbiedwaardige boodschapper van Allah trouwde met zijn vrouwen pas na zijn 53e levensjaar, zodat hij zijn taak aangaande de profeetschap kon vervullen. Hieronder zetten wij slechts een reden uiteen onder talloze redenen die verhelderen dat zijn profeetschap het huwen van veel vrouwen vereist.

Evenals de woorden van de boodschapper (saw) vormen ook zijn daden, zijn houdingen, zijn gedragspatronen en zijn omgang met anderen een bron voor de religie en de sharia met al haar wetten en principes. Terwijl de ashab (de metgezellen van de profeet) de basisprincipes van uiterlijke en openlijke gedragsvormen overbrachten, waren de eerbare vrouwen van de profeet (saw), dragers van de overleveringen van de principes van de religie en van de aan de wet getrouwe gedragsvormen en leefpatronen in zijn privéleven. Zij zijn het geweest die deze opdracht inderdaad op zich hebben genomen. Immers, bijna de helft van alle geheimen en principes van het geloofsleven leidt terug naar hen. Dat houdt in dat ter vervulling van deze geweldige opdracht meerdere eerbare vrouwen van verschillende karakters en achtergronden vereist waren.