Elk aanbidding heft zijn eigen vorm, voorwaardes en grondleggers met een bepaalde doel en rechtvaardiging van ontbinding. Het is ondenkbaar om deze eigenschappen van een aanbidding te scheiden van elkaar.^[1] De aanbidding van het offeren kan alleen worden vervuld door het offeren van een offerdier met een bepaalde methode.^[2] Door het betalen van een alimentatie is de aanbidding van het offeren niet vervuld, omdat het offeren van een dier een grondlegger van dit aanbidding is.

Aldus heeft ook ons profeet (saw), nadat het offer was gelegitimeerd, deze aanbidding verricht door elk jaar persoonlijk een offer te brengen.^[3] Profeet Muhammed (saw) verklaarde dat de mooiste aanbidding in de ogen van Allah op het offerfeest het offeren van een offerdier is, dat het offer zal worden aanvaard in de ogen van Allah zodra het is geslacht en dat elk deel van het geofferde dier zal worden opgenomen in het boek van goede daden van die persoon.^[4]

Een van de belangrijkste plichten van een moslim is om de armen en behoeftigen, zonder een intentie om gecompenseerd te worden, te helpen en goed te doen met de bedoeling de tevredenheid van Allah te verkrijgen. Het wordt in onze religie als farz geaccepteerd om iemand te helpen in nood. Echter kunnen wij deze aanbiddingen niet beschouwen als een alternatief voor de ander. Om deze reden is het geven van een dier aan een persoon als aalmoes zonder slachting geen vervanging voor een offer.^[5] Evenzo, door de prijs van het offer te betalen aan de armen of liefdadigheidsorganisaties, wordt de aanbidding van het offer niet verricht.^[6]