De Hadjerul-eswed, oftewel de ‘zwarte steen’ zoals de letterlijke vertaling luidt. De steen bevindt zich in een zilveren omhulsel die op anderhalve meter hoogte in de hoek aan de linkerzijde van de deur van Kaba is gevestigd. De lijn waarop de steen zich bevindt, geldt als het beginpunt en eindpunt van de tawaf.

Deze heilige steen die uit het paradijs is neergedaald, is door de engel Djibril aan de profeet Ibrahim (as) overhandigd. Voordat deze steen op zijn huidige plaats was geplaatst, bevond hij zich in de Ebu Kubeys-berg. Volgens het boek ‘De geschiedenis van Mekka en Kaba’ wordt hierover het volgende verteld: toen de profeet Adem (as) vanuit het paradijs was neergedaald op aarde, hebben de engelen hem een tent overhandigd afkomstig uit het paradijs. De Hadjerul-eswed bevond zich in deze tent en was spierwit.

Toen de profeet Ibrahim (as) samen met zijn zoon Ismail (as) de Kaba bouwde, vroeg hij zijn zoon Ismail (as) om een steen om deze als het beginpunt van de tawaf te nemen. Ismail (as) zocht ernaar, maar kon niets vinden. Op dat moment heeft de engel Djibril Ibrahim (as) een steen overhandigd. Allah had Djibril geïnstrueerd om de steen aan Zijn (swt) vriend Ibrahim (as) te overhandigen op het moment dat hij de Kaba aan het bouwen was. Toen Djibril de steen overhandigde, was deze spierwit, maar omdat de ongelovigen het aanraakten, is het zwart gekleurd.

Wanneer men nu de Kaba bezoekt, zal men kunnen zien dat er altijd een drukke menigte bevindt die koste wat kost de steen wil kussen. De reden hiervoor is gelegen in het feit dat Omar (ra), één van de vier rechtgeleide kaliefen, zich tot de steen heeft gekeerd en het volgende heeft gezegd: “Ik besef me heel goed dat jij noch goed noch kwaad brengt. Als de Profeet van Allah (saw) jou niet had gekust, zou ik jou nooit en te nimmer kussen.” Als gevolg hiervan proberen vele moslims die de Kaba bezoeken de steen te kussen.

Er zijn vele sahih-overleveringen die melden dat de steen afkomstig is uit het paradijs. Hieronder zijn een aantal van deze geplaatst:

De uitleg van de bovengenoemde hadis, geeft Imam Tirmidhi als volgt:

“Naast de openlijke betekenis van de hadis, hebben sommige Hanefi-geleerden ook het volgende gezegd: er is mogelijk sprake van overdrijving. Wanneer onze Profeet (saw) het over de eer en waarde van de zwarte steen heeft, richt hij het blik van de mensen op de slechtheid van de zondes en fouten die men begaat. Zoals hij (saw) het in een andere hadis duidelijk heeft gemaakt, wanneer een mens een zonde begaat, ontstaat er een zwarte stip in zijn hart.”

Op de volgende vraag in deze kwestie wordt er als volgt op beantwoord: “Als de fouten van de ongelovigen die de steen zwart hebben gemaakt, waarom hebben het geloof en de aanbidding van de gelovigen hem niet weer wit gemaakt?”

Ibn Kutaybah heeft dit als volgt beantwoord: “Als Allah het zou willen, zou Hij het ook doen. Echter, een wet van Allah op deze aarde is dat wanneer iets zwart wordt, deze niet meer wit wordt.” El-Muhib et-Taberi zegt er het volgende over: “Dat hij zwart blijft, dient als waarschuwing. Dus als de zondes zelfs een steen die uit de hemel komt zwart kleuren, hoe zit het dan met het hart van de mens?