Allah de Rechtvaardige heeft, als vereiste van Zijn naam el-Hakim, bij het scheppen van alles een stappenplan vastgelegd, zoals de op elkaar volgende treden van een trap. Wanneer een ongeduldige man onzorgvuldig handelt, slaat hij een paar treden over, laat deze als het ware achterwege en zorgt zodoende ervoor dat hij zijn doel niet kan bereiken. Hebzucht is op die wijze de oorzaak van verlies. Geduld daarentegen is de sleutel tot het ontsnappen aan moeilijkheden. Hierdoor zijn de volgende uitingen als spreekwoorden geworden!

Dat houdt in dat de genade en de hulp van Allah de Rechtvaardige met degenen zijn die geduld betonen. Er bestaan drie soorten uitingen van geduld:

De eerste: het geduld in het tegengaan van zondes. Dit soort geduld wordt takwa genoemd en leidt ons naar het geheim achter het vers

De tweede: het geduld in tijden van tegenspoed, welk het vertrouwen op Allah en het onderwerpen aan Zijn wil inhoudt. Dit leidt ons naar het geheim achter de verzen

Wat daarentegen ongeduld betreft, dat houdt in een klacht jegens Allah waaruit kritiek op Zijn handelwijze, een verwijt aan Zijn barmhartigheid en een verachting voor Zijn wijsheid resulteren. Immers, de mens huilt en jammert inderdaad in zijn zwakheid en hulpeloosheid wanneer hij zich beklaagt over de slag die het ongeluk hem toebrengt. Hij zou zijn klacht niet over Hem, maar aan Hem dienen voor te leggen. Zijn houding dient op de woorden van Yakub (as) te lijken.

Dat wil zeggen dat men zijn klachten aan Allah moet voorleggen in plaats van “ach” en “wee” te kreunen en hoort niet te zeggen: “Wat heb ik dan toch gedaan waardoor dit alles me is overkomen?” alsof hij Allah aan de mensen wil beklagen. Op deze wijze is het medelijden krijgen van mensen, die in verhouding tot Allah eeuwig zwak zijn, nadelig en zinloos.

De derde: het geduld in het aanbidden van Allah. Deze vorm van geduld verheft de mens tot makamul-mahbub. Uiteindelijk leidt zij hem naar het niveau van een volmaakt dienaarschap welk het hoogste niveau vormt.^[5]