Indien iemand, alleen met de bedoeling om te zweren, zou zeggen: “Als ik dit doe, zal ik ongelovig worden.” en vervolgens hetgeen dat hij had gezegd zou doen, dient hij boetedoening te betalen omdat hij heeft gezworen en nadien zijn belofte heeft verbroken.

De boetedoening kan als volgt voldaan worden:
• Een slaaf vrijlaten;
• 10 arme mensen van een ochtend en een avondmaaltijd voorzien;
• 10 arme mensen goed draagbare kleding geven.

Men is vrij om tussen deze drie opties te kiezen. Als men niet in staat is om een van deze drie opties uit te voeren, dient men drie achtereenvolgende dagen, zonder onderbrekingen, te vasten als boetedoening.^[1]

Echter, indien de persoon zou geloven dat hij ongelovig zou worden met die woorden te zeggen en nadien die woorden zou zeggen, wordt hij ongelovig. Hij zou immers in dat geval instemmen met ongeloof door zijn woord niet te houden.^[2] In dit geval dient hij berouw te tonen en zowel zijn iman als zijn nikah te vernieuwen.^[3]