Er zijn verscheidene onzichtbare machten en wetten die door elkaar heen hun taken vervullen in deze zichtbare wereld. Engelen zijn eleganter dan de overige verschijnselen. Het is verbazingwekkend dat iemand, die de wind niet kan zien en toch erin gelooft dat het bestaat, zegt dat hij niet gelooft in iets dat hij niet kan zien en hierdoor het bestaan van engelen ontkent.

Een boom, die wij met plezier aanschouwen, heeft de manifestatie van een half levend wezen. Wij kunnen dat leven niet zien, maar iedere tak en ieder bloesem van de boom laat dat leven aan ons zien. Wij kunnen de zwaartekracht van de zon niet zien, maar we zijn ons wel bewust van het bestaan van deze kracht vanwege de omwenteling van de aarde rondom de zon.

Als wij om de aarde heen lopen, zullen we ongetwijfeld weten dat er zwaartekracht is rondom de aarde die wij waarnemen. De wetten van groei in een boom en de wetten van de zwaartekracht rondom de zon en de aarde zijn slechts een paar voorbeelden van hetgeen wij niet kunnen zien maar desondanks het bestaan ervan niet kunnen ontkennen.

Wij zijn omsingeld door die onzichtbare engelen. Iedere handeling informeert ons over hun bestaan. Echter, wij horen bepaalde vreemde uitspraken, zoals: "Ik geloof niet in iets dat ik niet kan zien."

Geloof is een bijzonder aspect van het hart. Een persoon kan op verschillende manieren geloven. Een voorbeeld daarvan is dat wij voedsel kunnen proeven met onze tong. Onze ogen kunnen de wereld van de smaken niet waarnemen. Wanneer iemand zegt dat de radio moet worden aangezet en naar het nieuws moet worden geluisterd, is er behoefte aan onze oren. Wij waarnemen de wereld van geluiden door middel van onze oren. Als iemand zegt "Kijk naar die man, hij is zo eigenwijs", dan trekken wij bepaalde conclusies aan de hand van zijn gedrag en komen we tot een bepaald idee over zijn karakter. Degenen die ´het kunnen zien´ als enige criterium accepteren, belasten de ogen met de taken van het verstand en het geweten.

Volgens wetenschappers kan de mens slechts drie punt vijf procent van alle verschijnselen zien. Dan kunnen wij dus zeggen dat, indien een persoon alleen het kunnen zien als criterium accepteert, hij meer dan negentig procent van de zichtbare wereld moet ontkennen. Het is mogelijk om een andere versie en een klein voorbeeld te zien van de aarde en de verschillende verschijnselen in het menselijke lichaam en in de wereld van gevoelens die functioneren in het lichaam.

Laten we met onze vinger naar het gezicht wijzen van degene, die niet in het bestaan van engelen gelooft, en laten we dan zeggen: "Jij hebt huid op je gezicht, trek dat uit je gezicht! En trek jouw vlees los van jouw skelet en trek jouw resterende huid op dezelfde manier eraf. Verzamel jouw bloed op één plaats en verzamel jouw vlees op een andere plek. Haal jouw inwendige organen één voor één uit jouw lichaam en plaats deze naast elkaar. Vraag jezelf vervolgens, met dat bloed, botten en organen tegenover je, het volgende af: Waar is mijn verstand? waar zijn mijn geheugen, en mijn angst? Waar is die oneindige wereld van gevoelens heengegaan?"

Strek jouw verstand nu uit jouw lichaam tot aan het universum, wees niet koppig en accepteer deze realiteit: Allah, die zoveel onzichtbare werelden in mijn lichaam heeft gecreëerd, heeft ook vanzelfsprekend zo veel engelen en spirituele wezens geschapen in dit buitengewone universum.

De realiteit en de wijsheid vereisen ongetwijfeld dat net als de aarde, ook de hemelen inwoners hebben, dat deze inwoners intelligent zijn en dat zij geschikt zijn voor de hemelen. In de bewoordingen van de Sharia worden die inwoners engelen en spirituele wezens genoemd.^[1]

De zin 'ik geloof niet in iets dat ik niet kan zien' is een uiting van verbijsterende koppigheid. Het is een ongefundeerde gedachtegang net zoals het niet geloven in het bestaan van steden waar je niet bent geweest of zoals het niet geloven in het bestaan van bloemen die je niet ruikt. Het is net zo onbegrijpelijk en inconsistent als de hiervoor genoemde zinnen. Wanneer over het geloof wordt gesproken, denken wij aan de ghayb (het onzichtbare). De dingen die niet gezien en gehoord kunnen worden, worden vaak omschreven met het woord 'weten' in plaats van het woord 'geloven'.

Dit soort mensen zijn zo erg onder invloed van hun zintuigen dat zij meteen denken aan henzelf en de dieren om hen heen wanneer het woord 'levende wezens' wordt gebruikt. Zij willen andere levensvormen niet accepteren. Luister aandachtig naar één van hen. Je kunt wat zij zeggen als volgt samenvatten: 'Er kan geen enkele levensvorm bestaan in de sterren, want ik kan niet buiten de atmosfeer leven.' Een dergelijke persoon beschouwt engelen als mensen en kent hen breedte en lengte toe met mond, maag en longen. Bovendien zet een dergelijke persoon engelen buiten de atmosfeer en doodt hen vanwege het niet kunnen ademen. Vervolgens ontkent die persoon het bestaan van engelen. Als deze persoon kon begrijpen dat dit verstand, deze ziel en dit geheugen niet functioneren met zuurstof en dat ze niet gedefinieerd kunnen worden met lengte, breedte en gewicht, dan zou hij hun bestaan niet ontkennen.

Gelukkig heeft de mensheid zo veel dingen uitgevonden en ontdekt met het (onzichtbare!) verstand, zoals radioactieve golven en laserstralen, dat er veel meer onzichtbare dingen zijn dan enkel zichtbare verschijnselen.