Voor de mens is het zeer normaal dat we verdrietig en bedroefd raken wanneer wij worden geconfronteerd met trieste gebeurtenissen. Indien iemand, met name in onze naaste omgeving, komt te overlijden kunnen familieleden en vrienden hierdoor zich verdrietig voelen. Volgens de Islam is het toegestaan voor hen om hun pijn bloot te leggen en om rustig te huilen. Immers, profeet Muhammed (saw) was zeer verdrietig wanneer zijn zoon Ibrahim was overleden. Er vloeiden zelfs tranen uit zijn gezegende ogen.^[1] Niettemin verklaarde hij (saw) dat het niet toegestaan is om te lamenteren en de bepaling van Allah te protesteren, zoals het geval was ten tijde van Asrul-Djahiliyye. Om deze waarheid aan degenen die met dergelijke incidenten geconfronteerd worden te verduidelijken en te onderwijzen, verkondigde profeet Muhammed (saw) het volgende: