Het is welbekend dat een mens zelfs de kennis van een andere persoon, die meer kennis dan hijzelf heeft, niet kan begrijpen. Hoe kan het dan verondersteld worden dat een dergelijk persoon de oneindige eigenschappen van zijn Schepper kan bevatten. Er is een gezegde die deze waarheid verduidelijkt:

Immers, het verstand is een schepsel en elk schepsel is beperkt. Zoals Degene Die ons heeft geschapen ons laat zien met onze ogen, ons laat lopen met onze benen en ons iets laat vasthouden met onze handen, zo eveneens laat Hij ons iets begrijpen en kennis leren met ons verstand.

Net als de hersenen van de mens, zijn ook de gedachten en de kennis ervan beperkt. Daardoor kan zijn kennis slechts de waarheden tot een bepaalde grens bevatten, verder kan het niet gaan. Zoals zijn hand niet in staat is om dit uitgestrekt universum vast te houden, is eveneens zijn verstand niet in staat om haar Schepper op een volmaakte wijze te begrijpen. Dat wil zeggen dat het onmogelijk is om de oneindige eigenschappen van Allah met een beperkt verstand te bevatten.

We kunnen niet zeggen dat het verstand, dat zelfs haar eigen aard niet kan begrijpen, in staat is om Allah te begrijpen. Het niet kunnen begrijpen betekent echter niet dat men niet in Allah kan geloven. Want het geloven in Allah is een kwestie van het hart en niet van het verstand.

Hoewel het verstand het oneindige niet kan bevatten, kan het hart in het oneindige wel geloven en het liefhebben. Degenen wiens harten in het spirituele gebied niet functioneren, worden gevangenen van hun verstand. Deze gevangenschap maakt hen eerst tot slaven van hun lichaam, vervolgens van materie en tot slot van de natuur.

Zoals men met zijn blote oog zowel de werelden van de microben alsmede die van de verre sterren niet kan zien, evenzo bestaan er diepe en verhevene waarheden die niet bereikt kunnen worden door het verstand van de mens. Het verstand kan alleen het bestaan van deze waarheden begrijpen. Indien het probeert om de wezen van deze waarheden te begrijpen, transformeert het zich van een instrument van het begrip tot een instrument van kritiek.

Degenen die op hun verstand vertrouwen en het als enige criterium aanvaarden, vinden het gemakkelijker om de waarheden te ontkennen die ze om de een of andere reden niet kunnen bevatten.