Kinderen: Zegeningen of Beproevingen voor Ouders

Het universum, een plaats van orde en wijsheid... In het universum is er geen element zonder doel, geen verbinding zonder wijsheid, en geen samenstelling zonder een taak. Van organen die samenwerken om een lichaam te vormen tot het zonnestelsel en sterrenclusters, leert het hele universum ons één waarheid: er bestaat in de wereld geen samenwerking zonder doel of wijsheid...

De meest waardevolle schakel in deze keten van samenwerking en verbinding is het gezin... Natuurlijk moet ook het gezin een waardevol doel hebben. Wat is dat doel? Het antwoord op deze vraag kan niet zijn dat het draait om “het bevredigen van lusten” van de betrokkenen. Want met zo'n antwoord rijst meteen de vraag: Heeft het gezinsleven dit doel niet te beperkt gemaakt? Is het dierenrijk niet veel verder gevorderd dan de mensheid op dit gebied?

Laten we dus op zoek gaan naar een ander antwoord op onze vraag en laten we dit zeggen: De individuele vaardigheden en eigenschappen van mannen en vrouwen worden binnen het gezin apart gewaardeerd, en ze vullen elkaar aan op allerlei gebieden... Hoewel dit antwoord enige waarheid bevat, bevredigt het niet de ziel als we het alleen vanuit het oogpunt van comfort en vrede in het aardse leven bekijken. Terwijl we om ons heen zoveel dieren zien die zich geen zorgen maken over gisteren of morgen en zonder enige zorg in hun behoeften voorzien, hoe kunnen we dan ons tevreden stellen met zo'n antwoord?

Deze gedachte brengt ons bij het ware antwoord op dit vraagstuk: deze wereld is een wereld van wijsheid waarin Allah alles schept en toekent door middel van oorzaken... Er vallen geen appels zomaar uit de lucht, en mensen groeien niet plotseling uit de grond. Voor fruit is er een boom nodig, en voor kinderen is er een huwelijk nodig. Dit is een goddelijke wet. Als de betrokkenen zich aan deze wet houden en als het in hun lot ligt, worden hun kinderen aan hen geschonken. Voor dit kleine gastje, dat naar de wereld is gestuurd om te worden getest, maakt Allah de ouders dienstbaar aan dit gastje voor hun verzorging. Voor de ouders is dit kleine gastje aan de ene kant een vorm van genade en aan de andere kant een bron van beproeving. Trouwens, het grootste verschil tussen baby's en dierenjongen, en dus ook tussen huwelijken en paringen, komt hier naar voren.

Een kind is inderdaad een genade voor de ouders, omdat zij beloningen ontvangen - in termen van het hiernamaals - voor de diensten die zij verlenen aan hun kinderen, deze zachtaardige, onschuldige en kleine schepselen van Allah. De uitgaven die ze doen voor de zorg van hun kinderen worden beschouwd als een vorm van sadaqa (liefdadigheid). Een kind is een genade voor de ouders, want als ze hun kinderen goed onderwijzen over geloofswaarheden, zoals de eenheid van Allah, het bestaan van het hiernamaals, hun verantwoordelijkheden in deze wereld, enzovoort, ontvangen ze weer beloningen in het hiernamaals. Op deze manier volgen ze in een kleine kring het voorbeeld van de profeten, wier verantwoordelijkheid het is om de goddelijke bevelen op een goede manier te verkondigen en mensen te leiden. Bovendien ontvangen ze beloning voor alle goede daden die hun kinderen gedurende hun hele leven zullen verrichten.

Aan de andere kant is een kind een bron van beproeving, omdat ouders verantwoordelijk worden gehouden voor de zonden die het kind begaat als ze hem niet goed vertrouwd maken met de goddelijke geboden en verboden en niet genoeg aandacht besteden aan zijn spirituele ontwikkeling en opvoeding.

Kortom, als we het hebben over ‘familie’ en dus ‘huwelijk’, moeten we als eerste denken aan kinderen en hun opvoeding.