Het geloof en de smeekbede
Zoals het geloof het verrichten van een smeekbede als een onaantastbare bemiddeling vereist en de menselijke aard daarnaar een intens verlangen vertoont, verkondigt eveneens Allah (swt) 'Wat voor waarde hebben jullie zonder jullie smeekbeden?'[1] en maakt Hij bekend dat wij geen waarde zullen hebben, indien wij geen smeekbede verrichten. Bovendien verkondigt Hij ‘Roep mij aan en Ik zal antwoord geven’[2] en legt Hij het verrichten van smeekbede als een taak op.
De vraag: wij verrichten herhaaldelijk smeekbeden, maar ze woorden niet geaccepteerd. Dit vers geldt echter voor iedereen en maakt het duidelijk dat elke smeekbede wordt beantwoord.
Het antwoord: er is een verschil tussen beantwoorden en accepteren. Er wordt op elke smeekbede antwoord gegeven. Echter, het accepteren van een smeekbede en het verlenen van hetgeen gevraagd wordt, is afhankelijk van de wijsheid van Allah.
Bijvoorbeeld, een ziek kind roept: “O dokter, kunt u kijken?”
De dokter reageert: “Hier ben ik, zeg het eens...”
Het kind zegt: “Mag ik dat medicijn alstublieft?”
Hierop zal de dokter het kind ofwel datgene geven wat het kind wil, ofwel een ander medicijn voorschrijven dat beter is voor zijn genezing, ofwel helemaal geen medicijn voorschrijven, omdat hij weet dat het toedienen van medicijn de ziekte van het kind zal verergeren.
Aangezien Allah absoluut alwijs en met de verschijningen van Zijn namen overal aanwezig is, geeft Hij antwoord op de smeekbeden van Zijn dienaren. Via Zijn aanwezigheid en beantwoording, bevrijdt Hij de mensen van de angst van menselijke eenzaamheid en verlatenheid en zet Hij hen in een vertrouwde sfeer. Hij verleent echter Zijn dienaren niet datgene wat ze in overeenstemming met hun lusten en begeertes wensen. Veeleer verleent Hij in overeenstemming met Zijn wijsheid ofwel datgene wat ze wensen, ofwel iets beters, ofwel helemaal niets.
Bovendien is smeekbede een vorm van aanbidding, waarvan de vruchten in het hiernamaals worden afgeworpen. De wereldse doeleinden die in de smeekbede worden gevraagd, geven de tijd van die smeekbede aan. Aldus wordt de smeekbede niet verricht om de wereldse doeleinden te bereiken.
Bijvoorbeeld, het regengebed is een aanbidding. Droogte geeft de tijd voor die aanbidding aan. Het regengebed wordt echter niet verricht om de regen te laten neerdalen. Indien men alleen met die intentie dat gebed zou verrichten, zou het niet verhoord worden, omdat het niet met een zuivere intentie, alleen omwille van Allah, wordt verricht.
Zoals de ondergang van de zon de tijd voor het avondgebed aangeeft, geven de zons- en maansverduisteringen de tijden voor de specifieke gebeden genaamd ‘el-kusūf en el-khusūf’ aan. Aangezien met deze verduisteringen de grootsheid van Allah wordt getoond, nodigt Hij Zijn dienaren uit tijdens deze verduisteringen aanbidding te verrichten. Ze worden echter niet verricht om een einde te brengen aan de verduisteringen waarvan de begin- en eindstippen volgens astronomie nauwkeurig berekend zijn. Evenzo geeft droogte de tijd voor het regengebed aan en blootstelling aan moeilijkheden en tegenslagen markeert de tijd voor bepaalde aanbiddingen, zodat men in die tijden zijn machteloosheid beseft en met zijn smeekbeden zijn toevlucht tot de almachtige Heer neemt. Indien moeilijkheden en tegenslagen ondanks het herhaaldelijk verrichten van smeekbeden niet worden opgeheven, dient men niet te zeggen dat zijn smeekbeden niet verhoord zijn, maar dient hij te zeggen dat desbetreffende gebedstijd nog niet voorbij is.
Indien Allah met Zijn genade en vrijgevigheid de tegenslagen verdrijft, dan haalt men er dubbele winst uit; op dat moment komt de tijd voor die smeekbede tot een einde.
Dat houdt dus in dat de smeekbede een aanbidding is. En aanbidding dient op een zuivere wijze enkel en alleen omwille van Allah te worden verricht. De mens behoort slechts zijn machteloosheid aan Allah te tonen, met smeekbede zijn toevlucht tot Hem te nemen en Zijn bepaling niet te bekritiseren. Aldus dient de mens de bepaling aan Allah over te laten, Zijn wijsheid te vertrouwen en niet te twijfelen aan zijn barmhartigheid.
Inderdaad, in werkelijkheid die ook met de verduidelijking van de verzen vaststaat, verheerlijken alle schepselen Allah op hun eigen manier en ze verrichten aanbidding en onderwerping op hun eigen wijze. Evenzo verricht heel het bestaan op zijn eigen manier een smeekbede aan Allah.
Wat de smeekbede betreft, zij kent drie soorten:
De eerste soort smeekbede wordt verricht in de taal van ontwikkelingsbekwaamheden. De smeekbeden van alle planten en dieren vallen onder deze categorie. Ze verlangen in de taal van hun ontwikkelingsbekwaamheden van Allah naar een gedaante, zodat ze de verschijningen van Zijn namen uitvoerig kunnen weergeven.
De tweede soort smeekbede wordt verricht in de taal van aangeboren behoeftes. De smeekbeden van alle levenden voor hun noodzakelijke behoeften buiten het bereik van hun vermogen vallen onder deze categorie. In de taal van aangeboren behoeftes vragen ze van Allah om hun behoeftes zoals het voorzien van levensonderhoud, zodat ze hun leven kunnen voortzetten.
De derde soort smeekbede wordt verricht in de taal van nood. De smeekbeden van degenen die zich in een noodtoestand bevinden, vallen onder deze categorie. Zij verrichten smeekbedes in een noodtoestand, nemen hun toevlucht tot hun verborgen Beschermer en wenden zich tot hun Genadevolle Heer.
Deze drie soorten smeekbeden worden altijd verhoord zolang er geen belemmering aanwezig is.
De vierde soort is de algemeen bekende smeekbede. Deze soort kent twee vormen. De ene vorm bestaat uit smeekbeden die met daden en handelingen worden verricht en de andere met woorden en het hart.
Bijvoorbeeld, beroep doen op oorzaken is een smeekbede die met daden en handelingen wordt verricht. De samenkomst van oorzaken is niet toereikend om tot een gewenst resultaat te komen. Het gaat er veeleer om een houding aan te nemen om een gewenst resultaat van Allah te vragen. Het beploegen van een akker bijvoorbeeld houdt in het aankloppen op de poort van de schatkamer van de Barmhartige. Omdat dit soort smeekbeden op de naam en de titel van Allah is gericht, wordt zij in de meeste gevallen verhoord.
De tweede vorm smeekbede houdt in dat men de vervulling van zijn wensen die hij niet kan bereiken met woorden en met het hart van Allah vraagt. Het belangrijkste aspect, het mooiste doel en de zoetste vrucht hiervan is het volgende:
Degene die de smeekbede verricht, is zich bewust dat er Iemand is Die de wensen van zijn hart hoort, al zijn wensen kan vervullen en een oplossing is voor zijn machteloosheid en behoeftigheid.
O jij machteloze en behoeftige mens!
Je dient de smeekbede, die de sleutel tot de schatkamer van de Barmhartige en de bron van een onuitputtelijke kracht is, niet uit je handen te laten glippen. Klamp je eraan vast en stijg tot alā-yı illiyyīn. Neem als een sultan alle smeekbeden van de gehele schepping in jouw eigen smeekbede. Zeg als een vertegenwoordiger van de gehele schepping ‘alleen U vragen wij om hulp’[3] en wees een verheven dienaar die tussen de gehele schepping over een verheven positie beschikt.