De nefs is vanuit zichzelf niet geneigd om haar Heer te erkennen. Evenals bij de farao het geval was, wilt zij een eigen heerschappij oprichten. Aan hoeveel kwellingen zij ook blootgesteld wordt, blijft deze karaktertrek zich in haar behouden. Echter, alleen door het lijden aan honger kan deze neiging gebroken worden. Voorwaar, via het vasten in de gezegende maand Ramadan wordt een directe slag tegen het faraonische front van de nefs gevoerd. Zijn machteloosheid, zwakheid en behoeftigheid worden blootgelegd en zo realiseert de nefs zich dat zij een dienaar is.

In een overlevering van de profeet (saw) wordt het volgende overgebracht:

Allah de Rechtvaardige heeft aan de nefs gevraagd: “Wie ben ik, wie ben jij?” De nefs heeft geantwoord: “Ik ben ik, jij bent jij.” Allah voltrok daarop een bestraffing. De nefs werd in de hel geworpen. Toen stelde Allah wederom dezelfde vraag. En de nefs antwoordde ook ditmaal: “Ik ben ik, jij bent jij.” Welke bestraffing Allah de nefs ook deed ondergaan, zij nam niets terug van haar egoïsme en trots. Vervolgens liet Allah haar verhongeren. Nadien vroeg Hij haar opnieuw: "Wie ben Ik en wie ben jij?" Daarop antwoordde de nefs: “Jij bent mijn barmhartige Heer. En ik ben Jouw machteloze dienaar!”