Wat zegt de Islam over gevonden goederen (lukata)?


Het is niet toegestaan om iets die iemand gevonden heeft zo maar in zijn bezit te nemen. Indien iemand ergens geld of goederen vindt, kan hij het echter meenemen om het aan de eigenaar ervan te geven. Als de eigenaar van het gevonden item verschijnt en bewijst dat het van hem is, dient hij het item aan hem te geven.[1]

Het gevonden item is een toevertrouwde bij degene die dit heeft gevonden. Indien hij -zonder schuld- dit zou verliezen en indien de eigenaar ervan nadien zou verschijnen, dient hij de prijs ervan aan de eigenaar niet te betalen.[2]

De persoon die het gevonden item vasthoudt, kondigt het aan voor een geschikte periode. Vervolgens begint hij te wachten. De wachtperiode verschil van item tot item. Het is een periode die passend wordt geacht voor de waarde van het item. Indien de eigenaar ervan in die wachtperiode niet zou verschijnen, kan hij het namens de eigenaar als een aalmoes aan arme mensen geven. Indien hij zelf behoeftig is, kan hij ook ervan profiteren. Indien de eigenaar tevoorschijn komt nadat de persoon het zelf heeft geconsumeerd, dient hij de prijs ervan te geven aan de eigenaar.

Indien het gaat over een item van lage waarde dat de eigenaar niet zoekt, kan het zonder te wachten aan behoeftigen worden gegeven. Indien degene die het gevonden heeft zelf behoeftig is, kan hij het ook gebruiken of consumeren.[3]

Footnotes

  1. ^ Qāsānī, Bedāī, VI, 200-201
  2. ^ Ibn Nudjaym, al-Bahr, V, 162-163
  3. ^ Serahsī, al-Mabsūt, XI, 2-3

Gerelateerde vragen